Celem badań była ocena zachwaszczenia łanu ziemniaka w warunkach zróżnicowanego formowania redlin oraz nawożenia siarką w zmienionej formie i dawce. Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2001–2003 na glebie brunatnej wyługowanej. Na podstawie badań stwierdzono obecność 30 taksonów, wśród których dominowały: Echinochloa crus-galli, Galinsoga parviflora, Equisetum arvense oraz Chenopodium album. Największą liczbę chwastów odnotowano w obiektach, gdzie formowano redliny latem, najmniejszą na poletkach z uprawą jesienną i wiosenną. Powietrznie sucha masa nie zależała od sposobu uprawy roli. Nawożenie siarką elementarną w dawce 25 kg ha-2 podwiększało liczebność i powietrznie suchą masę chwastów w stosunku do pozostałych kombinacji. Istotnie najmniejsze zachwaszczenie odnotowano na poletkach kontrolnych. Stosowanie nawożenia siarką, bez względu na formę i dawkę, spowodowało wypadnięcie Cirsium arvense.