Celem pracy było określenie wpływu toksycznych ilości kadmu i cynku na zawartość cynku w kukurydzy, w warunkach stosowania intensywnego nawożenia fosforem (1P – 0,05 i 3P – 0,15 g P·kg-1 gleby), oraz wapnowania gleby silnie zakwaszonej dużymi dawkami wapna zastosowanego w ilości równoważnej trzem kwasowościom hydrolitycznym. Do gleby wprowadzono 5 mg Cd·kg-1 lub 500 mg Zn·kg-1 na tle obiektu bez dodatku metalu (kontrola). Reakcję kukurydzy oceniono na podstawie zawartości Zn w częściach nadziemnych i korzeniach oraz pobrania cynku. Zawartość cynku w roślinie zależała od zastosowanych czynników doświadczalnych i części rośliny. Wapnowanie gleby silnie zakwaszonej (3 Kh) spowodowało obniżenie zawartości Zn w kukurydzy. Biomasa, zwłaszcza części nadziemne, zawierała mniej cynku w przypadku intensywnego nawożenia fosforem (0,15 g P·kg-1) niż w obiektach z pojedynczą dawką fosforu (0,05 g P·kg-1). Wapnowanie wpłynęło również na znaczne ograniczenie pobrania Zn przez kukurydzę w porównaniu z roślinami ze stanowisk niewapnowanych, w których pobranie Zn było wielokrotnie większe. Dodatkowo w niektórych obiektach z dodatkiem Cd odnotowano zmniejszone pobranie Zn przez rośliny w stosunku do obiektu kontrolnego, co można tłumaczyć antagonizmem między tymi pierwiastkami.