W latach 2009–2011 przeprowadzono ścisłe doświadczenie polowe z koniczyną białą (odmiana Barda) na glebie kompleksu żytniego bardzo dobrego (klasa IVb), w Polowej Stacji Doświadczalnej w Parczewie. Eksperyment prowadzono w układzie split-split-plot, w czterech powtórzeniach. Czynnikami badawczymi były: przykaszanie roślin (wariant przykaszany i nieprzykaszany), rozstawy rzędów (10, 20, 30 cm), ilości wysiewu nasion (2, 4 i 6 kg · ha-1). Największy wpływ na plony nasion koniczyny białej miała pogoda podczas wegetacji, która istotnie różnicowała plony oraz większość elementów ich struktury. Duży wpływ na plony nasion miała obsada główek na 1m2 i liczba nasion w główce. Najmniej zmiennym elementem struktury plonu była masa 1000 nasion. Przykaszanie roślin istotnie zwiększało obsadę główek na 1 m2, liczbę strąków w główce i plony nasion. W zaleceniach dla praktyki rolniczej, w uprawie koniczyny białej na nasiona, należy preferować wysiew 2–4 kg · ha-1 nasion, w 20 cm rozstawie rzędów oraz przykaszanie roślin.