Materiał badawczy stanowiło ziarno pszenicy otrzymane z doświadczeń polowych prowadzonych w latach 2010–2012 na terenie Gospodarstwa Doświadczalnego Felin, należącego do Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. Celem badań była ocena jakości ziarna 4 gatunków pszenicy ozimej w zależności od zróżnicowanego poziomu agrotechniki. W badaniach uwzględniono: pszenicę zwyczajną odmiany ‘Tonacja’, pszenicę twardą odmiany ‘Komnata’, pszenicę orkisz odmiany ‘Schwabenkorn’ i pszenicę jednoziarnistą – materiał z banku genów. Przeprowadzone badania wykazały, że intensyfikacja agrotechniki zwiększyła zawartość białka i ilość glutenu oraz szklistość ziarna pszenicy, nie miała natomiast wpływu na MTZ i zawartość skrobi. Spośród analizowanych gatunków pszenica jednoziarnista charakteryzowała się największą zawartością białka i ilością glutenu w ziarnie oraz najmniejszą masą 1000 ziaren i szklistością ziarna. Największą szklistością i dorodnością ziarna cechowała się pszenica twarda. Reakcje interakcyjne badanych gatunków były podobne. Wykazano dodatnie korelacje dla następujących par cech: białko – gluten, szklistość ziarna – zawartość skrobi oraz ujemne: MTZ – białko, MTZ – gluten i gluten – skrobia.