Celem pracy było określenie zmienności ocen ogierów półkrwi poddanych próbom dzielności w zakładach treningowych w latach 2006–2015. Przeanalizowano i opracowano statystycznie wyniki w oficjalnych próbach dzielności 332 ogierów, ocenionych po treningu 100dniowym w zakładach treningowych: Biały Bór, Bielice, Bogusławice. W badaniach uwzględniono, w jaki sposób kształtowały się wartości ocen punktowych przyznawanych ogierom za poszczególne cechy w zależności od roku próby, rasy ogiera (małopolski, polski koń szlachetny półkrwi, wielkopolski, wyhodowany za granicą) oraz hodowcy (polski państwowy, polski prywatny, zagraniczny). Wykazano, że ogiery hodowli zagranicznej w zakładach treningowych otrzymywały z reguły statystycznie istotnie wyższe noty niż ogiery hodowli krajowej. Jednak w ostatnich latach analizowanego okresu zaobserwowano tendencję wzrostową punktacji przyznawanej za większość ocenianych cech ogierom hodowli polskiej, przy tendencji spadkowej ocen uzyskiwanych przez ogiery hodowli zagranicznej. Ogiery poszczególnych ras polskiej hodowli różniły się istotnie w ocenach uzyskanych w zakładzie treningowym za poszczególne cechy.