Low-ester pectin was mixed with various amts. of kaolin clay to obtain hydrous gels. The addn. of clay resulted in an alteration of phys. parameters of gels, esp. d. and colour. Performed texture profile anal. revealed an increase of hardness, adhesiveness and flexibility of the kaolin- -enriched gels. Zaprezentowano wyniki eksperymentalnych badań cech fizycznych żeli otrzymanych z mieszanki pektyny z nanododatkiem w postaci gliny kaolinowej. Badania przeprowadzono dla 6 różnych kombinacji, wyznaczając podstawowe parametry fizyczne (gęstość, aktywność wody, barwa, zwilżalność) termiczne (analiza DSC) oraz reologiczne (profilowa analiza tekstury TPA). Stwierdzono istotny wpływ zarówno zawartości pektyny, jak i dodatku kaolinu. Wykonana analiza korelacji wykazała istnienie związku pomiędzy zmierzonymi parametrami fizycznymi a wyznaczonymi cechami TPA. Pektyny to polisacharydy występujące w ścianach komórkowych wielu roślin. Są to przede wszystkim poliuronidy składające się z połączonych ze sobą wiązaniami α-(1,4)-glikozydowymi resztkami kwasu D-galakturonowego. W zależności od stopnia estryfikacji grup karboksylowych reszt kwasu galakturonowego grupami metylowymi wyróżnia się pektyny wysokometylowane (stopień estryfikacji powyżej 50% grup karboksylowych) oraz niskometylowane (stopień estryfikacji poniżej 50%)1). Bogate w pektyny są owoce, zwłaszcza takie jak jabłka, brzoskwinie, śliwki i cytrusy. Pod względem odżywczym nie są trawione przez organizm ludzki, stanowią zatem jako ciała balastowe jedną z frakcji błonnika. Wiele mikroorganizmów ma jednak zdolność rozkładu pektyn. Z powodu swojej szerokiej dostępności i obfitości, biozgodności i stosunkowo niskiej ceny są powszechnie stosowane jako środek zagęszczający i stabilizator, nie tylko w przemyśle spożywczym, ale też w farmaceutycznym i tekstylnym. W ostatnich latach pektyny znajdują również zastosowanie jako baza do wytwarzania aerożeli i filmów zawierających różne [...]