Sprawdzono przydatność zmodyfikowanego roztworu substancji czyn nej, purpury bromokrezolowej (5’,5”-dibromo-o-krezolosulfonofta leina), w badaniu skuteczności ogrzewania nasion ciecierzycy (Cicer arientinum L.). Jako aktywator i mediator konwersji substancji czynnej w reakcji diagnostycznej zastosowano roztwory kwasu azotowego (HNO3 ) o zróżnicowanej koncentracji. Badaniami objęto 49 wariantów roztworu purpury bromokrezolowej, w których każdemu z siedmiu poziomów jej stężenia w roztworze (0,02; 0,04; 0,06; 0,08; 0,10; 0,12 i 0,14 g/mL) odpowiadało siedem poziomów stężenia HNO3 (0,02; 0,04; 0,06; 0,08; 0,10; 0,12 i 0,14 mol/L). Jako kryterium przydatności tych wariantów roztworu roboczego przyjęto czułość opracowanej metody analitycznej w odniesieniu do ogrzewanych nasion ciecierzycy. Najbar dziej przydatny w badaniu skuteczności ogrzewania nasion ciecierzycy okazał się roztwór zawierający 0,14 mg/mL substancji czynnej, w któ rym stężenie HNO3 wynosiło 0,10 mol/L.